Nog 652,4
7 september 2013 - Belgioioso, Italië
'Wat lees jij op dit moment', vroeg Sil gisteren tijdens een skype gesprek. Toen ik de kids vertelde dat ik iets over het ezeltje wilde schrijven werd het nummer prompt ingezet. Heerlijk. Wat betreft de leesvraag hoefde ik niet na te denken: 'En uit de bergen kwam de echo' van Khaled Hosseini. Op welke pagina ik ongeveer ben en waar het verhaal precies over gaat, dat ben ik even kwijt. Sinds de pauze bij Annie en Hub staan de dagen in het teken van lopen, slaapplekken zoeken, eten, mezelf en mijn uitrusting verzorgen en een beetje sightseeing. Vandaag besluit ik een half dagje vrij te nemen. Ik loop van Pavia tot Belgioioso. Dat is zo'n 12 km. In San Giacomo del Cerrate eet ik tussen de middag uitgebreid. En na aankomst in mijn onderkomen voor de nacht doe ik eerst een schoonheidsslaapje van anderhalf uur. Het is zaterdag, ik heb het 'lazy' zondagmiddag gevoel.
Vanaf vandaag loop ik officieel op de Via Francigena, de oude pelgrimsroute van Engeland naar Roma. Ik heb al vaker geschreven over een licht euforisch gevoel na het passeren van een grens of het bereiken van een bepaald punt. Bij het zien van de eerste routewijzers is er ingetogen emotie. Nu moet ik zeggen dat ik in Nederland al een speciaal gevoel krijg bij het zien van de witrode aanwijzingen van Lange Afstands Wandelingen (LAW's). De bekendste, het Pieterpad, zegt u ongetwijfeld iets. In het verleden ben ik ooit uitgenodigd on routemarkeerder te worden van LAW's. Ja, die heb je óók! Ik merk tijdens mijn trip opnieuw hoe belangrijk goede aanwijzingen zijn en heb besloten me bij thuiskomst aan te melden.
Daarvoor moet ik nog 652,4 km lopen. Dat weet ik zo precies omdat ik gisteren de Guida Alla Via Francigena heb gekocht bij Libreria Feltrninelli in de Via XX Settembre 21 in Pavia. Een werkelijk fantastische boekenzaak. Bent u in de buurt, breng een bezoek. In de gids staat de Via in 38 etappes beschreven. Bij elke etappe staat ook een aantal overnachtingmogelijkheden. Dat is mooi want dat scheelt gezoek en creëert rust.
Rond een uur of 5 trek ik fris gewassen het dorp in voor een pintje. Op het plein wordt een podium gebouwd voor een miss verkiezing. Die mis ik vanavond. Ik ga vroeg het mandje in. Om 18.00 is er een dienst in de kerk die bezoek ik wel. Op de één of andere manier heb ik behoefte aan bezinning.
Eigenlijk heerst de hele dag al zo'n 'reset your mind' gevoel. Die dagen moeten er ook zijn en lenen zich uitstekend voor? Juist, lezen! Dat ga ik dan maar eens doen. Morgen stampen we de straatstenen er weer uit ha ha.
Vanaf vandaag loop ik officieel op de Via Francigena, de oude pelgrimsroute van Engeland naar Roma. Ik heb al vaker geschreven over een licht euforisch gevoel na het passeren van een grens of het bereiken van een bepaald punt. Bij het zien van de eerste routewijzers is er ingetogen emotie. Nu moet ik zeggen dat ik in Nederland al een speciaal gevoel krijg bij het zien van de witrode aanwijzingen van Lange Afstands Wandelingen (LAW's). De bekendste, het Pieterpad, zegt u ongetwijfeld iets. In het verleden ben ik ooit uitgenodigd on routemarkeerder te worden van LAW's. Ja, die heb je óók! Ik merk tijdens mijn trip opnieuw hoe belangrijk goede aanwijzingen zijn en heb besloten me bij thuiskomst aan te melden.
Daarvoor moet ik nog 652,4 km lopen. Dat weet ik zo precies omdat ik gisteren de Guida Alla Via Francigena heb gekocht bij Libreria Feltrninelli in de Via XX Settembre 21 in Pavia. Een werkelijk fantastische boekenzaak. Bent u in de buurt, breng een bezoek. In de gids staat de Via in 38 etappes beschreven. Bij elke etappe staat ook een aantal overnachtingmogelijkheden. Dat is mooi want dat scheelt gezoek en creëert rust.
Rond een uur of 5 trek ik fris gewassen het dorp in voor een pintje. Op het plein wordt een podium gebouwd voor een miss verkiezing. Die mis ik vanavond. Ik ga vroeg het mandje in. Om 18.00 is er een dienst in de kerk die bezoek ik wel. Op de één of andere manier heb ik behoefte aan bezinning.
Eigenlijk heerst de hele dag al zo'n 'reset your mind' gevoel. Die dagen moeten er ook zijn en lenen zich uitstekend voor? Juist, lezen! Dat ga ik dan maar eens doen. Morgen stampen we de straatstenen er weer uit ha ha.
Goed dat je naar je lichaam luistert en een dag rust neemt.
Morgen er weer tegenaan. Succes weer !!! groete Erna
Veel succes vandaag en zie nu al uit naar je volgende reisverslag.
FF gaas truuk, FF loestere nao dichzelf. Det kan o.a. in ein kèrk.
Det deje wae hie in dien eige Kujeldreiersdörp gister in ein spesiaal Liduinaviering op de Nationale Ziekendaag, wobie de minse vanne Zonnebloom zich bezunjer höbbe ingesjpanne veur alle luuj die 't op ein of anger maneer neet (mieer) zo mekkelik höbbe. Oze nuje, jonge en energzjieke pestoeer Marcus Vankan mook d'r ein sjoon deenst van. Smiddus inne zaal waas hae d'r ouch al mit ein algemein Ziekzalving en ein opwekkend waord. Joerie heet dao get vertèldj euver zien pelgrimage nao Schiedam wo die jóng Liduina (de enige Nederlandse vrouw toet noe toe die heilig is verklaord) vreuger gelaefdj haet. Dae middig haaj ich gaer mitgemaak, mer d'r waas get angers.
Jaomer dette kepelkes bie Klaoshoof, bie Dreester, bie de Klever en bie de Vosberg altied toe zeen. Dan tissemiddig mer weer nao de Mildert. Dao is, net wie in Heppeneert bie Maaseik "Maria van Rust"... Good om FF sjtil te waere, toet rös te kómme. Veur 't köpke enne veutjes...
En noe: Draan wie Verkes-Wullem! Sjtamp die sjtein mer droet! Gein half werk dus, mer stiefel ze duchtig ónger dich weg ! Wie unne echte Campione del Via Francigena...
En as 't neudig is: Laeve wie de windj mie jeske wèjtj...
De lijst met eervolle titels die je, zeer terecht, ontvangt wordt alsmaar langer. En ook de titels worden steeds langer. En dan te bedenken dat de eindstreep nog ruim 600 km weg is. Dus er zullen nog wel een paar titels volgen.
Helaas moet ik vaststellen dat ze in Weert en Nederweert, tot nu toe, erg zuinig zijn met het vergeven van titels. Simpele titels als Superrogstaeker of Pelgrimpinmaeker zouden ook mooi staan op je nieuwe visitekaartje dat, om de titels allemaal te kunnen vermelden, de afmeting van minimaal een A-viertje gaat krijgen.
Als er vandaag in het kapelletje op de Mildert weer een wonderkaars voor je gaat branden krijg je waarschijnlijk ook nog vleugels en kun je heel relaxed naar Capranica zweven.
Gaten in je sokken en blaren zijn dan al helemaal geen probleem meer.
Un buon volo!