Asfaltrocker
3 september 2013 - Sesto Calende, Italië
De ene keer ben je een bosloper, de andere keer een berggeit, een veldloper of een stadsloper. Dan weer een dorpsjakker, grindpadstapper, kerkenjager, oeverstruiner, heuvelstiefelaar, wijnveldbanjeraar.
Vandaag ben ik de Asfaltrocker. Vanaf Laveno, waar ik héérlijk geslapen heb, gaat het de hele dag (ik herhaal: de héle dag) over asfaltwegen. En de hele dag is het zoef zoef....pauze....zoef zoef. Dat 'zoef zoef' is het geluid van auto's. 'Pauze' staat niet voor koffie drinken, maar voor het moment dat er even geen auto's voorbij zoeven. Menig wandelaar gruwt bij dit plaatje. Tinman vandaag niet. Die voelt zich lekker en voegt een groot aantal dorpen en gehuchten aan zijn lijstje toe.
Ik weet dat er iemand is die (en misschien zijn het er wel meer dan één) dagelijks de atlas openslaat om te kijken waar ik zit. Zij vindt dat mooier dan Google Earth. Voor haar speciaal een opsomming van de gepasseerde plaatsen: Cerro, Reno, Arolo, Monvalle, Bozza, Ispra, Barza, Barzola, Taino en eindpunt Secto Calene. Succes met zoeken Moeke.
Tijdens een pauze in Taino gunt het Monte Rosa gebergte me een geweldig uitzicht op de witte toppen. Wat een prachtbergen. De op één na hoogste top van Europa zit in de keten: geleerd van Hub. Aan het einde van de dag zijn de reuzen verdwenen omdat ze de zon hebben opgeslokt.
Of ik ze morgen weer zie? De komende dagen wordt het vlakker. Het gaat via Parco Lombardo del Ticino richting Pavia. Ik heb vanavond wat kaarten bestudeerd. Volgens mij is het vanaf nu niet meer alleen asfaltrocken (inderdaad een nummer van Henk Wijngaard. Ha ha.) Daar laat ik het voor vandaag bij. Niks over het weerzien met de Ticino, mannen en vrouwen die niet bij elkaar lijken te passen en dikke vissen.
Ik lig op dit moment in een bijgebouw van een school. De plek is geregeld via de pastoor. Ik heb de beschikking over een matras, een kussen, een toilet, een wasbak (handig voor de was) en stroom. "Douche?" "Nee." 'Wi-Fi?" "Nee." 'Mede-pelgrims?" "Nee."
Over hoe ik er terecht kwam en het gevoel dat het me gaf, kan ik een verhaaltje schrijven maar dat doe ik niet. Dat hoeft ook niet voor me ingevuld te worden. Komt later. In overleg met het thuisfront is namelijk besloten om de blogs na de reis te bundelen tot een boekje. Dus...
...ga ik verder met luisteren naar het Köln Concert Part I van Keith Jarret (1975). Dat klinkt mooi in een verlaten schoolgebouwtje en het is héél wat anders dan de Asfaltrocker.
(red.)
Over zoveel asfaltwegen kan mijn schoonmoeder van 94 ook met gemak van Laveno naar Sesto Calende lopen. Behalve dan die 400 meter zandweg tussen Ispra en Barza die zijn wat moeilijker met de rollator.
Buona notte
PS:
Bij deze bestel ik het boek onder voorwaarde dat er alle etappes in komen te staan t/m Rome. Dus geen half werk!
Fijn dat je blog in boekvorm gaat verschijnen!
Liefst iets grotere letters dan in jouw mooie boek Nel. Nee , ik heb geen " ouwvrouwkesbril" nodig. Laat maar weten wanner ik je boek kan bestellen :-)
Alweer get kilometers dichter biej dien doel. Ich leeas nog steeds dien verhaole mit veul enthousiasme. Wanjel ze enne.......ciao
Grtjs Sylvia
Sjiek det ut gister zoea good heat gegange. Doe hubs der de pas weer good in. Hoaje zoea !!!
Groete Erna