Burcht zonder Motorpsycho

Schonecken heeft een burcht die, na een grote dorpsbrand in 1802, grotendeels is gesloopt door de eigen inwoners. Er was weinig meer en er moesten huizen komen. Dus werden de oude slotstenen Mauer für das Volk. Wat er nog staat zijn slechts buitenmuren. Een façade.

Achter die muren vond jaarlijks een redelijk succesvol rockconcert plaats, zo weet Fred me te vertellen. Samen met Annet runt hij 'Zum Krug'. Een dorpscafé met een rijke historie, gelegen aan de doorgaande weg, met een Heineken plaquette aan de gevel opdat we weten dat we er zijn (!). Jaarlijks start vóór dit etablissement de jaarlijkse Eierlage. Een eeuwenoud spel waarvoor speciaal wereldwijd uitgewaaierde Schoneckers terugkeren naar hun geboortegrond.

"Schoneckers zijn koppige mensen", zegt Fred. Vier jaar geleden kwam hij met zijn Annet naar de Eifel, nadat Nederland hen "als een baksteen had laten vallen." Fred kende de streek en de streken van de Eifelaars en Eifelarinnekes, "maar Schoneckers zijn net iets erger." Erger? Fred doelt op eenkennigheid. Ik wil iets zeggen over Stramproy maar ik doe het niet. Het stel, uit Kampen dacht ik, is inmiddels helemáál geïntegreerd. Dat bewijst de bijeenkomst van een aantal jeugdigen, een club met eveneens een rijke traditie, die een afscheid voorbereidt.

Mijn lijf en geest beginnen ook aan de streek te wennen. Je kunt hier goed én goed fout zitten. De afgelopen dagen heb ik stiekem wat kilometers omgelopen. Niet echt erg, maar toch. Vandaag verloopt alles vlot. Tussen Ormont en Schonecken glooit het slechts. Alleen net buiten Prum kent het Jacobspad een deftige stijging. Respect aan allen die zijn voorgegaan!

Qua weer was het perfect om op pad te zijn. In de ochtend dreigde even een donkere wolk zijn inhoud uit te gieten. Het bleef droog. Morgen belooft het opnieuw een mooie dag te worden. De pastoor hier neemt dan afscheid.

Pastoor Schuligen. Zeven jaar was hij 'in charge'. Nadat ik mijn stempel heb gehaald, praat ik in het dorp met een vrouw die de straat veegt. Het was een himlische man zegt ze desgevraagd. Niet altijd geliefd, conservatief, maar hij deed de dingen die moesten om de kerk staande te houden in een tijd van bezuinigingen en ontkerkelijking. Pastoor Schuligen sloot onder andere een kerk in een naastgelegen dorp. Dat maakt je inderdaad niet populair.

De familie Steevens, waar ik onderkomen heb gevonden, is morgen bij het afscheidsfeest, net als de jeugdigen in het café bij Fred en Annet. Ik niet. De weg gaat verder. Het vizier staat op TrIer.

Het was trouwens super geweest als het rockconcert in de burcht vanavond was, met Motorpsycho als headliner. Dat kan natuurlijk niet want ze spelen in Lierop. Toch jammer.

@ Liselotte: ik loop zo'n 30 / 35 km per dag schat ik. Dus tel maar uit.

(red.)