Contact
24 augustus 2013 - Emmetten, Zwitserland
Meerdere wegen leiden naar Rome en meerdere pelgrims zijn onderweg. De afgelopen dagen was er contact met twee Romegangers uit mijn directe omgeving. Ik heb dat al vaker gehad tijdens de reis.
Wim Woolderink uit Weert is een loper uit de Champions League klasse. Hij woont op steenworp afstand. Twee touren staan op zijn naam: Santiago en Jeruzalem. Met de tent en solo. Voor mij ben je dan een held. Daarnaast is Ton Coolen uit Stramproy onderweg. Ton is geboren en getogen in Kelpen-Oler. Een grote kerel die soms etappes van 50 km en meer loopt. Ton kan het asfalt bij wijze van spreken uit de straat stampen!
Even hebben we overwogen samen te gaan. Ieder heeft zijn eigen doel. Het is goed dat ook ieder zijn weg gekozen heeft. Wim en Ton zijn de bergen reeds gepasseerd en zitten in Italië. Het is fijn af en toe een berichtje van ze te ontvangen of te sturen.
Contact in een jeugdherberg is heel anders, zo merkte ik gisteren weer. Ik deelde de kamer met een Braziliaan, een Japanner en een Engelsman. Gezien heb ik ze. Gesproken? Alleen de Braziliaan. Omdat ik mezelf voorstelde toen ik in de kamer kwam. Hij was er alleen. Het was een kort onderhoud.
Jorge is als toerist in Zwiterland en hij vindt het land maar duur. "Hoe zijn de prijzen bij jullie", vraagt hij. De hele namiddag en avond ligt hij op bed met zijn laptop. Waarschijnlijk contacten onderhouden (!). Van buiten heeft hij niks gezien. De Japanner komt rond 22.00 uur op de kamer. Dat hij Japans is weet ik van Jorge. Een kort "Hello" is wat we wisselen. Vanaf het moment dat hij op zijn rug ligt, zit hij met zijn neus voor zijn smartphone. De Engelsman ten slotte, daar zeg ik "Goodbye" tegen als ik na het ontbijt mijn spullen pak en de kamer verlaat. De Brit is 's nachts op de kamer gekomen en sliep nog toen ik ging ontbijten. Ook hij is met zijn telefoon in de weer als ik vertrek. "See you later", antwoordt hij als ik de deur dichttrek. Volgens mij is het hem ontgaan dat ik bepakt en bezakt ben en dat 'later' onwaarschijnlijk zal zijn.
Zelf ben ik overigens ook behoorlijk met mijn telefoon bezig. Het is mijn navigator, mijn fototoestel en ik tik er mijn blogberichtjes op. Maar ik geef de voorkeur aan persoonlijk contact. Zo hebben Wim, Ton en ondergetekende afgesproken dat we elkaar na de reis zullen ontmoeten. Ik zie er naar uit. Net zoals naar de ontmoeting met broer Ed. Hij zit nog in de auto, maar kan elk moment hier zijn. Hij heeft vandaag veel meer kilometers gemaakt dan ik. Een beetje rust kan geen kwaad merk ik, maar dat doen we op een moment dat het weer slechter wordt. Morgen gaat het richting de echte bergen. Komt goed.
(red.)
In de zaal ervoor ich gisteraovundj (rippetisie vanne fanfaar) det pap Jac enorm greutsj is op dich. "Waat unne kaerel!"zag t'r.
Haoj dich, taffel ze en aan Eddie en dich de hertelikke groete oet eur eiges Kelpen-Oler, dörp tösse Mildert, Kaeversbrook, Ensebrook en Vosberg. Op dae Mildert ligk ein kepelke. Dao laop ich mörge weer haer en staek un extra kaers op veur dien "köpke enne veutjes..."
Kinne wae Ton ouch volge?
petje aaf hie veur.
Wae winse se dich nog veul suc6 met laupe en veul plezeer met Eddie
Gr Wouter en fam. Pouwelsen
Heel veul plezeer en geneet der ein paar daag same van.
Hup net ffkes mit uch mam gebeld en gezag wie super det ich dit allemoal vinj.
Veer moste op ein gegaeve moment ophange mit ein, de hondj had ein moes gevange.................dach det allein katte det deeje hahaha.
Nogmaals heel veul suc6 en veer kieke oet noa die volgende verhoal.
Ans.
Ik las je verhaal in WTV magazine van afgelopen weekend, met de reden van jouw voetreis naar Rome en heb daarna jouw reisverslag gelezen. Mijn respect heb je verdiend. Goede reis verder en ik blijf je volgen.
Groeten,
Team
Outdoor & Travel Experience Weert