Draaikonten en verhalen tikken

Draaikonten. Kiezen tussen het Hertogenpad of de Eifel. Weet u het nog? Ik schreef er over in mijn laatste blog. Poeh, lang geleden zeg dat ik hier een verhaaltje tikte. Of ik stilgezeten heb tussentijds? Eigenlijk niet. Integendeel. Er is een nieuw huisje gekocht. Twee huizen zijn verkocht. De boedels zijn samen gevoegd. En het nieuwe stulpje is ingericht. 

Samenwonen betekent ook andere aanpassing. Op het persoonlijke- en het gedragsvlak. Ook dat is goed verlopen. Ondertussen is er gewoon gewandeld. Korte etappes, lange(re) etappes. Het Hertogpad is afgerond. Het pad geeft een mooi beeld van het Brabantse land. En met broer Ed ben ik medio mei aan de Eifelsteig begonnen. Ja, dat was midden in coronatijd.

Ik ga niet veel over het virus zeggen. De hele wereld "lult" er over. Dus een wezenlijke bijdrage van mijn kant, die er echt toe doet,  lijkt me uitgesloten. Laat ik me beperken tot: houd afstand, blijf lief tot elkaar en gebruik je gezonde verstand. 

Terug naar de Eifelsteig. Dat is een pad dat door de Eifel kronkelt, vanaf Kornelimunster (bij Aken) naar Trier. Broer Ed heeft de tocht in mei in één keer afgerond. Zijn eerste thruhike. Top. Ik ben een week, tot Daun, met hem meegelopen. Dat was iets meer dan 200 km. 

Gisteren ben ik aan de resterende 110 km begonnen. Alleen. Eerst met de auto en bus naar het startpunt. Vervolgens de eerste 22 km door een verzengende hitte. Tegen de avond tikte het kwik 35 graden aan. Of ik daar van aan de kook raak. Nee, gelukkig niet. Kalm blijven, genoeg drinken en doorgaan. 

Op dit moment (zaterdagmorgen) regent het en wacht ik tot het droog is. Er is goed geslapen en een lekker ontbijtje 'gesneukeld'. Het geeft me tijd om jullie bij te praten realiseer ik me nu. Dadelijk gaat het weer de Eifelsteig op. Zal ik  aan het einde van dag twee een nieuw verhaaltje tikken?

Hoe is het jullie de afgelopen maanden trouwens vergaan? Laat het me weten. Grt Marcel