Even relaxen dan maar

25 april 2019 - Grand Canyon South Rim, Arizona, Verenigde Staten

Sinds een aantal maanden heb ik een nieuw, spotgoedkoop, abonnement voor mijn mobiel. Daarmee kan ik onbeperkt bellen en maandelijks 5 GB data gebruiken. Binnen Europa welteverstaan. Daarbuiten kost bellen veel en internet een vermogen. Voor het beeld, 1 mb kost me hier € 5,-. Dus, tel je zegeningen. 

Dat maakt dat ik mijn telefoon uitsluitend gebruik als Wi-Fi beschikbaar is. Én dat maakt dat ik nauwelijks met mijn telefoon bezig ben. Okay, ik fotografeer en navigeer (voor het gebruik van GPS en de Guthook app heb je geen internet nodig) met het apparaat. Maar verder zit het toestel in mijn zakken. Dat is, als ik er zo over denk, relaxt. 

'Waar ik onderweg aan denk', vraagt u? Eigenlijk aan best weinig. Ik schreef het eerder. Je hoofd raakt leeg. Je tuurt wat rond, let op je voeten zodat je niet struikelt en vloekt (binnen monds) als dat wel gebeurt. Verder zing ik regelmatig een vrolijk zelf verzonnen deuntje waar Gerry (meestal) om moet gniffelen. En zo glijden de dag en mijlen voorbij. 

Op dit moment zijn we in Gand Canyon Village. Morgen dalen we af en overnachten we in de Canyon. Vrijdag klimmen we 'de put' weer uit. Een hele deftige trip voor de benen. Het wordt bovendien heet. We hebben zojuist 'permits' gescoord om in de Canyon te mogen overnachten. Aan de balie van de Backcountry Office besloten we er een tweede dag in de Canyon aan vast te plakken. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Heel even was ik geneigd mijn telefoon te pakken en te checken of dat in mijn agenda past. Een fractie van een seconde, een nutteloos momentje. Toen was het alweer weg. Het doet me beseffen dat in mijn dagelijkse, 'normale', leven veel telefoonmomenten achteraf waarschijnlijk nutteloos zijn. Tóch weer iets geleerd tijdens deze trail. 

Na de Grand Canyon gaat de route via de North Rim overigens verder richting Jacob Lake. Misschien dat we een stukje over de weg moeten lopen omdat er nog teveel sneeuw op de trail ligt. De berichten daarover verschillen. Wr gaan het zíen. Na Jacob Lake dalen we af richting de grens met Utah én het einde van de AZT. Vooralsnog is het even relaxen.   

Foto’s

8 Reacties

  1. Sylvia Pubben - Smolenaars:
    25 april 2019
    Als ik dit lees is het donderdagochtend 25 april en heb net het ontbijt achter m'n kiezen. Zo meteen werken. Ik zal om 16.00uur veel stappen gezet hebben denk ik, maar zeker niet zo veel als jij. Grand Canyon.....tja das wat zwaarder.
    Geneet!!!
    Grtjs Sylvia
  2. Francien Wolter:
    25 april 2019
    Ik doe het je niet na .
    Veel respect voor je uithoudings vermogen
    Hou je taai .
  3. TimS oet K-O:
    25 april 2019
    Waaw, overnachten in de Grand Canyon!
  4. PM:
    25 april 2019
    Geniet van de Canyon, toch een van moeder natuur’s mooiste creaties. Ik ben er jaren geleden met de helicopter over gesjeesd. Is iets anders dan wat jij nu doet, sneller vooral.
    Noemen ze de afdaling niet “the angel’s staircase”?
    See you soon tinman.
  5. Erna:
    25 april 2019
    Ben een (alweer) een beetje jaloers.
    Grand Canyon is adembenemend mooi, geniet !!!
    Veel loopplezier verder.
  6. Annemiek:
    25 april 2019
    Wow dat is gaaf, in de Grand Canyon slapen. Geniet ervan samen👋
  7. Esther:
    25 april 2019
    Lijkt me zo gaaf the Canyon! Geniet ervan!
    en idd de meeste telefoonmomenten zijn overbodig, maar met de juiste vrienden wel vaak humoristisch. Maar niet onvergetelijk zoals jouw tocht.
    Petje af.
  8. HJP Scheermeijer:
    7 mei 2019
    mooi verhaal, terwijl wij hier vernikkelen van de kou. Lekker genieten in de Grand Canyon. Dat kunnen er veel niet zeggen. Fantastisch - toch nog wat vragen over wat taal bij college voorstellen :).