Liever niet zijn

Overmorgen is de grote Sound of Lion Show. Jill, Do en boezemvriendin Liselotte waren al druk met de voorbereidingen bezig toen ik nog in Nederland was. Muziek uitkiezen, dansjes instuderen, gepaste kleding uitzoeken, programmaboekje samenstellen. Het beloofde een spektakel te worden voor ouders en intimi. Ik ben er niet bij, maar ik wens The Girls alvast succes ("Zet 'm op!") en de toeschouwers heel veel plezier.

Ik zit momenteel in Merzig, een klein stadje aan De Saar. Bekend van de wolvenfluisteraar, Werner Freund, en de mooie natuur bij de Saarschleife. Inderdaad een prachtig stuk Duitsland. Ook als je het alleen maar passeert. Om precies te zijn, zit ik nu op een bankje in het stadspark met indrukwekkende bomen, speeltoestellen en een fontein. Er wordt gevoetbald door een pappa en zoon, moeders met kinderenwagens knisperen voorbij over de grindpaadjes en op de bankjes rond de fontein zitten twee stelletjes verliefd te zijn.

Mijn onderkomen is een goedkope Gästezimmer in een ietwat verlopen hotel, waar ik morgenvroeg al om kwart over zeven ontbijten kan. Dat is prettig, want eigenlijk wil ik niet in Merzig zijn. Ik had graag nog een stukje doorgetrokken. Vanaf Saarburg heb ik de hele dag langs de rivier gelopen. In een rustig tempo onder perfecte weersomstandigheden. Moeite met zoeken had ik niet. Wie overweegt deze route ooit te nemen: let er even op dat je op het juiste moment een brug oversteekt naar de andere kant van de rivier. Zo blijf je nagenoeg bij de Bundesstrasse weg.

Na Merzig duurt het even voordat er weer een grotere plaats opduikt, dus besloot ik bij aankomst het centrum in te gaan. De vriendelijke mevrouw bij het toeristenbureau wist me als snel te vertellen dat er richting Saarbrücken (mijn richting) lange tijd geen Gasthof, Hotel of Ferienwonung meer te vinden is. Daarmee kwam vroegtijdig een einde aan een relaxte wandeldag.

De gok verderop toch iets te vinden, heb ik niet gewaagd. Ik wil niet nog een keer de fout begaan, zoals na Bitburg - Trier. Die dag heeft me bij nader inzien behoorlijk opgebroken. Tijdens de rustdag waren er ernstige steken in mijn linkervoet. Met goed en regelmatig koelen, masseren en weinig doen is dat gevoel verdwenen. Het gaat weer zo goed dat ik, zoals gezegd, graag nog een uurtje of twee had doorgestiefeld. Nu dat niet het geval is, slenter ik maar een beetje rond. Mijn buik is in de stad inmiddels gevuld met een Topf Linzensuppe mit Wurst und Brot. Het was een fikse soepkom waarin een goudvis kon verdwalen. Zo dadelijk pak ik nog een biertje in die Altstad en dan vroeg het mandje in.

De afgelopen dagen prijkte met name Bitburg op de uithangborden van café's en restaurants. Hier, in het Saarland, zie ik vooral Karlsberg UR Pils. Op weg naar het park kwam ik door een gezellige straat met een aantal leuke tentjes. Er waren een Ristorante, diverse Gaststubes, een Kino, een Kebabtent en bij de hippe loungebar Shisha's rookte jeugd een waterpijp. Een leuk en aardig stadje, dat Merzig. Maar zoals gezegd: ik wilde hier liever niet zijn.

(red.)