Light my fire baby

Het voordeel van roken? Dat je (bijna) altijd vuur bij je hebt. Lang dampte ik er vrolijk op los. Tot zondag 11 augustus 2013. In het centrum van Sarreguemines viste ik mijn laatste peuk uit het laatste pakje. Onderweg naar Capranica en Rome.  Roken biedt misschien genot, verslaving, maar geen voordelen. Op dat ene na, dat je vuur bij je hebt.

Ik kom er op vrijdagavond achter in het donker dierenbos tussen Ormont en Prum. Het is tijd een slaapplek te zoeken. In gedachte kookt het water al voor de kip kerrie met rijst. F*CK! Waar is mijn aansteker? De vraag stellen is hem beantwoorden. Hij ligt in de keukenla, niet in mijn rugzak. Ik doe een korte check, maar weet dat die voor niks is.

Knuppel. Een goede voorbereiding is het halve werk. Dan maar melkpoeder met water aanlengen en wat muesli. Ook voedzaam. En, jawel, een mooie leerschool voor de PCT. Daar is de knoop trouwens over doorgehakt. Vanaf Portland gaat het na een paar dagen met het vliegtuig richting LA. Dan met de bus richting Agua Dulce. En vervolgens te voet richting Mojave/Tehachapi. Er schijnt een gehuchtje te liggen met de naam Marcel!

Best een onderneming. Of ik goed ben voorbereid? Geen idee. Afgelopen weekend liep ik met broertje Ed 25 km door het heuvelland. Dat was lekker. Het Schneifelpad een weekend eerder was prachtig, niet zwaar. Grappige anekdote; rond 3 uur ’s nachts werd ik gewekt door het geluid van vechtende dieren. Vogels, katten? Ik weet niet wat het was. Het was ook ver weg en kwam niet dichterbij. Gelukkig.

De reis naar de VS komt wel dichterbij. Op mijn bureau ligt een paklijst(je) met 42 items. Dat is niet alles. De eetbare dingen ontbreken, net als sigaretten. Gelukkig heb ik nog een paar dagen qua voorbereiding. O ja, een aansteker staat er wel bij.