Me, myself en de wandelpoeterkes
1 februari 2018 - São Bartolomeu de Messines, Portugal
'Auto, vleegtuug, d'n trein......de taxi.' Het was bijna een Rowwen Heze ambiance vandaag qua vervoer. Alleen de boot, die ontbrak. Daarvoor in de plaats wachtte er, na een paar uurtjes werken, een ritje Don Volvo naar Weeze (D) en een ontspannen vlucht, een gereserveerde taxi richting treinstation. Deftig. Jazekers. De chauffeur, Pietro, stond te wachten mét fancy naambordje. Niet op een verfrommeld papier. Maar op Ipad. Dat voelt toch..... ja hoe zeg je dat. Een beetje decadent.
Ach wat, de komende dagen gaat het 'on the budget'. Over stoffige grindpaden van de Via Algarviana. Of ik daar zin in heb, reken maar. Met 15 graden is het vrij frisjes hier. Morgen wellicht een paar graadjes meer. Als dat niet is, ook goed. Het gaat voorwaarts, zonder auto, vleegtuug, trein en taxi.
Of deze blog inhoudelijk nog een boodschap heeft? Nope. Voor vandaag is het gewoon afschakelen: 'Me Myself en de wandelpoeterkes.'
Ach wat, de komende dagen gaat het 'on the budget'. Over stoffige grindpaden van de Via Algarviana. Of ik daar zin in heb, reken maar. Met 15 graden is het vrij frisjes hier. Morgen wellicht een paar graadjes meer. Als dat niet is, ook goed. Het gaat voorwaarts, zonder auto, vleegtuug, trein en taxi.
Of deze blog inhoudelijk nog een boodschap heeft? Nope. Voor vandaag is het gewoon afschakelen: 'Me Myself en de wandelpoeterkes.'
Geniet van het wandelen, van de natuur maar vooral ook van de Portugezen. Het zijn heerlijke, gastvrije en vriendelijke mensen, zo mocht ik ervaren tijdens mijn 'Caminho Portugues' van Porto naar Santiago.
Hou ons op de hoogte...