Rug zonder zak

6 augustus 2013 - Trier, Duitsland

Van Bitburg naar Trier is te voet zo'n 35 km. Te belopen op één dag. Zeker als je in Trier direct een onderkomen vindt. Helaas was dat niet het geval. Het Marienkloster, rechts van de Kaiser Wilhelm Brücke is een soort studentenwoonruimte geworden. De Jugendherberge eine halbe Kilometer rechts von die Brücke: vol. Bij de St. Martin- en St. Paulinkirche: niemand da. Uiteindelijk verwees een vriendelijke Trierder me naar de Benediktenabtei St. Matthias, circa vier km verder. De weg door het centrum langs etende, drinkende en flanerende toeristen, dagjesmensen en Trierders was lang.

Bij aankomst duurde het wachten op pater Daniel circa drie kwartier. Tijd om uit te puffen en te recupereren. Zittend op een kerkbankje in de grote kapel slaat een moment van bezinning plotseling ongevraagd hard toe.

Maar er is altijd licht aan de horizon. Ook die avond. De abdij zit vol, maar Pater Daniel is vastberaden. Hij zorgt voor een kamer en bed in het Krankenhaus der Barmherzige Bruder aan de andere kant van de stad. Aangezien ik dat stuk al gelopen heb, adviseert Pater Daniel me de bus te nemen en hij geeft me gelijk een kaartje. "Lijden heeft zijn grenzen, ook voor een pelgrim", voegt hij er met een glimlach aan toe.

Eten schoot er gisteravond bij in. De buik was evenwel nog gevuld met de voorraad van het Bitburgerontbijt dat ik die ochtend in mijn rugzak mocht tanken.

Vanochtend is de weg van het Krankenhaus naar de abdij opnieuw afgelegd. Te voet. Om Pater Daniel te bedanken en om een stempel te ontvangen in mijn paspoort. Mijn linkerpootje speelde bij aankomst op en ik heb besloten een rustdag te nemen. Ik zit nu binnen de muren van de abdij in een eenvoudig onderkomen. De was is gedaan en hangt te drogen, de wandelschoenen staan te luchten en de rugzak is even een zak zonder rug. Morgen gaat het verder. Heute sag ich gegen het afzien aber nein. Ook schroef ik het aantal kilometers per dag wat terug. 

Dank voor de leuke reacties. Ik kan ze niet allemaal beantwoorden, maar ze werken sterkend. Groet!

(red.)

12 Reacties

  1. Ria:
    6 augustus 2013
    Vorig jaar wel 3x in Trier geweest.... ! Met de stoomfiets, dat dan wel...;-)
    Knuffel vanuit Brasserie Simone in weert waar we mijn laatste vakantiedag afsluiten. Morgen weer aan de slag..;-(
  2. Ed:
    6 augustus 2013
    Zoals een wijze man altijd zeggen zal, een moment van bezinning is altijd welkom. Keep the spirit, maar luister goed naar je lijf, die bepaald het tempo, niet het hoofd.
    Trots op je broer, you can do it
  3. Noud Maas:
    6 augustus 2013
    Moeten wachten in kloosters is niet ongebruikelijk. Vaak zijn de paters of zusters in gebed (getijden) of in bezinning. In Italië heb ik één keer anderhalf uur moeten wachten bij de paters Kapucijnen, maar meestal is het gelukkig korter. Tip: Mocht je in Italië in een klooster willen overnachten, meld dat dan (minstens enkele uren) van te voren anders laten ze je vaak niet binnen (heeft met hun gevoel voor gastvrijheid te maken; ze willen de kamer in orde hebben bij je komst). Dit geldt trouwens ook voor veel parochiecentra in Italië.
  4. Toke Coppen:
    6 augustus 2013
    HoyMarcel. Lekker uitgerust morgen verder wij kijken uit naar je verhalen Jack en ik Gr. Toke Coppen
  5. Thea Adams:
    6 augustus 2013
    Geniet van je verhalen !
    Hoj vol ! Geit dich zeker lukke !!!!
    Gr. Thea Adams.
  6. Cyrill:
    6 augustus 2013
    Heut ist nicht alle tage, du spazierst weiter, keine vrage!
  7. John en Marianne:
    6 augustus 2013
    Hoi Marcel, komen per toeval op deze site terecht, hebben onlangs jouw boek gelezen, heel aangrijpend!
    Lezen nu het reisverhalen, knap hoor zet hem op! Grtjs
  8. Ton Voncken:
    6 augustus 2013
    Marcel je verdiend een groot compliment, niet alleen voor de uitdaging die je aangegaan bent. Ook voor de heerlijke manier waarop je schrijft daarover. Hoe je je kwetsbaarheid toont en heel mooi verwoord dat het gewoon af en toe "shit" is. Respect en dank dat je ons via je blog laat meeleven. Succes en geniet ervan.
  9. Sylvia Pubben - Smolenaars:
    6 augustus 2013
    Hey Marcel,
    Interessante en boeiende verhalen over je tocht die ik mag lezen. Heel veel succes, sterkte en kracht voor de komende tochtjes. Ik zal met plezier je volgende verslagen lezen.
    Groetjes Sylvia
  10. Jan & Marij Naus:
    7 augustus 2013
    Hallo Marcel,
    De moed niet laten zakken, dat loopt veel zwaarder !
    Veel sterkte gewenst,
    Hartelijke groetjes van
    Jan & Marij Naus
  11. Henkevers:
    7 augustus 2013
    Dag Marcel,
    Zo'n reis zal je kort bij jezelf brengen én mentaal verrijken. Elke dag opnieuw is het een hele klus, zo lees ik wel. Dankzij de moderne communicatietechnieken en jouw verslagen zijn we ook vanuit Nederweert dicht bij je. Ik wens je nog een hele mooie en intense voortzetting van de tocht. Groet, Henk Evers
  12. Els Tinnemans:
    7 augustus 2013
    mig tunkt zek !!! doe hups al héél get kilomeaters in de bein.
    FF unne rustdaag tussedoor duit dig goot.Morgge mit frisse moot weer richting dien doel.....DOE KINS UT !!!!!
    Groetjes oet Berg,
    Els