Samen uit en thuis
18 maart 2019 - Patagonia, Arizona, Verenigde Staten
De eerste etappes van de Arizona Trail zijn een feit. Waar te beginnen? Het hoofd loopt over. Van alle indrukken. Het landschap, de route, de zon, de sneeuw (tot kniehoogte), de gevoelde vrijheid. Het is/was heaven & hell. Met name de eerste twee dagen door de Huachuca Mountains waren door de sneeuw loodzware etappes. Eigenlijk nauwelijks te beschrijven. Stijl, smal, koud. Of ze gevaarlijk waren? Mmm. Dat hangt af van definitie die iemand er aan geeft. Dag drie was ook pittig. Met een slaapplaats tussen de cowshit. Dag vier verliep redelijk relaxt. De landschappen van de Canello Wildernis doen denken aan Winnetou, Uncle Zeb en John Wayne.
In Patagonia hebben we vanmiddag een hotelletje gescoord. Eten is ingeslagen, de was is gedaan. Ready to hit the trail again. Morgen gaat het verder. Een dikke 100 km tot Vail. Ik reis dan alleen. Ed neemt een extra rustdag en overweegt later weer aan te haken, of......? Het zorgt voor een knoop in mijn maag. Een hele dikke.
Ik ben trots op wat hij gedaan heeft tot nu toe. Maar hij ziet af en wil stoppen. Dwingen om te blijven kan ik hem niet. Ik denk zelfs dat het averechts werkt.
Er zijn andere hikers,'on trail' waaronder Jerry (63) uit Wisconsin. Hij is een ervaren lange afstandshiker. We pikten hem bij toeval op, onderweg naar het startpunt. Ik denk dat ik me de komende dagen aan hem optrek. Dan komt het wel goed. Hoewel mijn voorkeur uitgaat naar samen uit samen thuis.
...waat un avontuur....Hoapelik kint geer det ,es Ed goot oetgerust is, weer saame voort zette.....toi toi toi
Dikke knuffel van Aldje .
Marcel, gaaf om jouw verhalen te lezen. Fijn dat we, op afstand, mee mogen genieten. Hopelijk zijn de komende dagen meer heaven en minder hell.