Steun FC Fidenza
10 september 2013 - Fidenza, Italië
'Of ik soms 1 oktober thuis wil zijn?', was gisteren de vraag van iemand. "Nee, natuurlijk niet. Ik zou het liefst met Weert kermis al onder het eigen wolletje kruipen."
Let op, dit is een grapje! Ik herhaal, een grapje. Dus niet dat er nu mensen zijn die denken en zeggen dat hij er met de kermis al is. Er wachten namelijk nog heel wat kilometers. Na vandaag kunnen er evenwel een dikke 35 weggestreept worden. Ik had goed geslapen en vond het tijd om de hoefjes weer eens serieus te kietelen. 'Effe jennen', om het zo te zeggen. Dat ging goed. Iets na 7.00 uur marcheerdere ik het verkeer op de SS6 tegemoet. Dat is zeg maar een provinciale weg, maar dan een hele drukke. Later loopt de route via kiezelpaden door het boerenland. Tegen het einde diende zich de eerste voorzichtige glooiingen aan.
Na de middag belde ik met het klooster in Fidenza dat in de gids staat vermeld. Yes, ik ben van harte welkom. Als ik rond 17.00 uur arriveer is het rond het klooster een drukte van jewelste. Er is een soort sportdag voor de jeugd. Ik word ontvangen door een broeder met een baard a'la ZZ-Top. Mijn komst trekt bekijks en de kinderen willen weten waar ik vandaan kom, hoever ik al gelopen heb én nog moet en van welke voetbalclub ik supporter ben. Ik overweeg iets te zeggen over het supporteren van de bal (weet u nog), maar vrees dat het kwartje dan niet valt. GKC wellicht? Nee, die club kennen ze niet. AJAX dan? Ja die kennen ze wel. De kids zijn in meerderheid voor AC Milan. "Niemand voor FC Fidenza", vraag ik. Nee, de plaatselijk club hoeft niet op steun van de jongeren te rekenen.
Let op, dit is een grapje! Ik herhaal, een grapje. Dus niet dat er nu mensen zijn die denken en zeggen dat hij er met de kermis al is. Er wachten namelijk nog heel wat kilometers. Na vandaag kunnen er evenwel een dikke 35 weggestreept worden. Ik had goed geslapen en vond het tijd om de hoefjes weer eens serieus te kietelen. 'Effe jennen', om het zo te zeggen. Dat ging goed. Iets na 7.00 uur marcheerdere ik het verkeer op de SS6 tegemoet. Dat is zeg maar een provinciale weg, maar dan een hele drukke. Later loopt de route via kiezelpaden door het boerenland. Tegen het einde diende zich de eerste voorzichtige glooiingen aan.
Na de middag belde ik met het klooster in Fidenza dat in de gids staat vermeld. Yes, ik ben van harte welkom. Als ik rond 17.00 uur arriveer is het rond het klooster een drukte van jewelste. Er is een soort sportdag voor de jeugd. Ik word ontvangen door een broeder met een baard a'la ZZ-Top. Mijn komst trekt bekijks en de kinderen willen weten waar ik vandaan kom, hoever ik al gelopen heb én nog moet en van welke voetbalclub ik supporter ben. Ik overweeg iets te zeggen over het supporteren van de bal (weet u nog), maar vrees dat het kwartje dan niet valt. GKC wellicht? Nee, die club kennen ze niet. AJAX dan? Ja die kennen ze wel. De kids zijn in meerderheid voor AC Milan. "Niemand voor FC Fidenza", vraag ik. Nee, de plaatselijk club hoeft niet op steun van de jongeren te rekenen.
Voor morgen weer toi, toi, toi en ik kijk weer uit naar jouw verhaal.
Voor diegene die hem niet kennen , het is het vierwielig ,een beetje
roestig geel vervoer middel van Marcel .
Jl. 29 Juli ,zo zal het ongeveer zijn gegaan , sleutel uit het contact , deur dicht en weg , overpeinzend , jouw zie ik voorlopig niet meer .
Van af dat mijn baasje is vertrokken heeft niemand zich meer over mij bekommerd . Zeven weken sta ik al in weer en wind ,de zon brandt op mijn dak , ik wordt niet aan gesproken , het stuur en gas pen daal niet gebruikt , niks wordt er in de tank gegooid (dorst moet ik lijden ) ja een keer heeft Silvia mij moeten verplaatsen ( er werd gewerkt aan het huis buiten ) De deur dicht en daar stond ik weer . Veel heb ik met mijn baasje rond getoerd , mooie en minder mooie reisjes , de sleutel in het contact en Don deed het altijd .
Zou de baas nog aan mij denken , ik hoop het want als hij terug is
zullen wij samen nog wat km. moeten toeren .
Ik zal nog een paar weken geduld moeten hebben . Je Do Vito .
Ik kijk weer uit naar je dag van vandaag.
groetjes Erna
Ik zou bijna medelijden met de Don Vito krijgen. Och errum en nu staat-ie in de regen. Hoop niet dat die bruiner is als baasje weer terug is.
Stil staan is niks voor vierwieligen. Duimen dat de Don Vito geen opstartproblemen heeft als het baasje weer thuis is. Anders wordt het weer een stukje "benenwagen".