Een Talk Talk dag

Geboren worden, leven en dan dood gaan. We doen het allemaal lieve mensen. De één kort(er), gelukkig(er), avontuurlijk(er). De ander lang(er), ongelukkig(er), saai(er). Wat dat betreft niks nieuws onder de zon van de globaliserende, opwarmende aardbol. 

Wat me vandaag dan hard raakt is het nieuws van de dood van Mark Hollis. Frontman van de band Talk Talk. Bedeeld met een fantastische stem. Die doordringt tot het bot. Die 'snijdt' tot het diepste van de ziel. Tjezus........ En dan is Mark niet meer. Snif. 

De afgelopen tijd ontvielen meer dierbaren. De één gewild (?), de ander ongewild. Heftig. Dat alles aan de vooravond van de Arizona Trail. Waar het de afgelopen dagen spookte. Met heel veel sneeuw en ongekende taferelen als we de berichten van de 'AZT class off 2019' mogen geloven. 'Keep your head together Tinman'. Laat het niet in je hoofd spoken. Maak er morgen een Talk Talk dag van. Denk aan die mooie momenten die Mark Hollis geschonken heeft. Dat ga ik doen. Ondanks de drukke werkagenda. Met het nummer "Happiness is Easy" als mijn gids. Mark, het gaat je goed.