Toetsenbordschreeuwer

Op zaterdag 16 april ontmoet een groep Rome pelgrims uit Zuid-Nederland elkaar in het klooster van de zusters Birgittinessen in Weert. Het is de tweede keer dat het klooster aan de Maasstraat het decor is van een dergelijke ontmoetingsdag. Ben je geïnteresseerd in pelgrimsverhalen of overweeg je zelf een tocht naar Rome te maken en ben je op zoek naar informatie? Loop binnen. Vanaf 14.00 uur is de bijeenkomst in het klooster voor iedereen toegankelijk. Je kunt ook contact opnemen met ondergetekende of mede-organisator Noud Maas. Even googelen en je vindt zijn contactgegevens.

Dan iets anders, vorige maand was ik te gast in bezoekerscentrum De Pelen om te vertellen over mijn Rome reis. Ik had de rugzak op 'oorlogssterkte' gevuld (inclusief water). Bezoekers konden het gewicht raden. Wim Fijten uit Asten zat er met 9,0 kg het dichtst bij. Hij won daarmee het boek Belofte Ingelost. Het exacte gewicht was overigens 10,2 kg. Een aantal dagen nadat ik het boek gestuurd had ontving ik onderstaand bericht:

"Bedankt voor het toezenden van jouw reisverslag naar Capranica en Rome. Gisteren, Paaszondag, ben  ik, na in de ochtend een fikse wandeling gemaakt te hebben, begonnen met het lezen van jouw reisverslag. Het boeide mij enorm en ik heb het onder het genot van een glaasje Italiaanse wijn in een keer uitgelezen.

Chapeau voor de sfeerbeschrijvingen, de diepgang en de manier waarop je je eigen sterkten en zwakten op een ontspannen manier aan de lezer doorgeeft. Tussen de regels door bespeur  ik de uren die je “gedachteloos” hebt doorgebracht met alleen maar voortbewegen. In gezelschap zijn is fijn maar voor verdieping en tot jezelf komen is afzondering gecombineerd met een natuurlijke beweging een vruchtbare “bodem”.

Paaszaterdag heb ik me door de Kennedymars geworsteld. Paaszondag stond grotendeels in het teken van herstel. Man, wat kan dat ´een aanslag´ zijn als je nauwelijks getraind hebt! Zo'n bericht van Wim doet dan goed. Inmiddels gaat het weer beter en heb ik me ingeschreven voor de Kennedymars van Someren. Jazeker, je moet iets hebben om naar uit te kijken. Iemand zin om mee te stappen?

Naar aanleiding van de achternaam van Wim draaien de laatste tijd interessante gedachtes door mijn hoofd. Absoluut voer voor verhalen. Maar het gaat nog alle kanten op en ik heb nog geen tijd ze te kanaliseren. Laatst hoorde ik in een discussie dat Nederland een natie van toetsenbordschreeuwers is geworden. Laat ik daar maar niet aan meedoen. Aan de ontmoetingsdag en de Kennedymars wel. Wat betreft de gedachtes, ik kom er misschien later op terug.