Verdwalen en dwalen

Een aantal weken geleden alweer was ik voor de tweede keer op een Waddeneiland. Het viel niet tegen. Er waaide een straffe wind, maar hé, that’s Texel man. De midweek met Sil en de kinderen vloog voorbij. Waarom niet naar Turkije of Barcelona, of thuis gebleven…? Dat is een kwestie van keuzes maken.

Paaszaterdag deed ik dat ook, tijdens de Kennedymars van Sittard. Ik zou er eigenlijk geen meer lopen. Tien keer was een mooi getal en goed is goed. Waarom dan toch weer kiezen voor 80 km? Misschien om een paar dingen ‘van kant te krijgen’. Zo hakte de keuze van een tiener uit mijn ‘tijdelijke’ woonbuurt er stevig in. Hij sprong zichzelf met het voorjaar voor de deur uit het leven.

Jarenlang zong ik in een bandje en mocht ik de teksten schrijven. Vorig jaar hebben we er een punt achter gezet. Ik had daar geen problemen mee, vond het zelfs prima. Daarna heb ik het ook niet gemist. Laat ik zeggen dat ik het zingen en tekstschrijven had losgelaten. De sprong van de jongen dwong me voor de eerste keer om weer te schrijven.

‘Just seventeen as a yellow arrow passing by, and you jump out of live. I wonder if you know what’s out there? Het liefst had ik dit hard geschreeuwd en hem behouden van zijn daad. Het is niet gebeurd. Die keuze is gemaakt. De woorden en gedachtes over het moment maalden tijdens de Kennedymars mee op het ritme van mijn voeten. Mijn twee geliefde poeterkes brengen me uiteindelijk rond 18.00 uur over de finish. Daarmee komt de teller op elf.

Elf is het getal der gekken of dwazen. Gekken zoeken grenzen op. Gaan daar over heen. Zonder gekken niet de wereld waarin we nu kunnen leven: “Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.” Dus…. dat was de reden dat ik het Graaf van Hornepad in één keer heb gelopen. Een route van 93 km rond Weert. Het pad loopt door 10 natuurgebieden. Je kunt er dicht bij huis je zinnen verzetten. Verdwalen en dwalen.

Zo schrijvende kom ik er achter dat ik de afgelopen maanden vooral veel heb gedacht en weinig heb gepost. Ook dat is een kwestie van keuzes maken. Zal ik het schrijven de komende maanden weer eens oppakken…? Wie zal het zeggen.