Wat zeg jij PM?

'Sjok, sjok, sjok liep het ezeltje, helemaal naar Bethlehem.' Het deuntje werd twee jaar geleden in de aanloop naar Kerst regelmatig gezongen door Do. Ze is de jongste van twee, of drie, meiden in huis. Het is maar hoe u het bekijkt. Als ik een 'streufke' zing, duurt het nooit lang of ik hoor: "Marcel, ophouden met zingen!" Tja, niet iedereen waardeert mijn gejodel. Vandaag heb ik gesjokt én gezongen. Het was alweer een tijd geleden dat ik mijn stembanden kietelde. Het ging er flink op de eerste kilometers, met uithalen en alles. Heerlijk, de zanglijnen in het nieuwe Starfish werk. Damn, kippenvel. En ik neuriede aansluitend zelfs het ezelliedje.

Dat gebeurde tijdens een etappe die overigens weinig boeiend was. Kan gebeuren. Het is niet iedere dag feest. Van Rosate naar Binasco gaat het eerste stukje langs de weg (zoef zoef zeggen de auto's). Daarna is er een fietspad. De dorpjes die ik tussendoor passeer, zijn troosteloze en fantasieloze betonnen nederzettingen. Zo zie ik het als passant. Ongetwijfeld dat de bewoners er héél gelukkig zijn. Laat het vooral zo zijn. Bij een tankstation met een bar is het tijd om de voetjes te verzorgen. Er heeft zich een blaar gevormd. De eerste echte deze reis. Als 'het poeterke' uit de schoen komt zie ik ook waarom. Een gat in de sok! Het tweede gat. Ik besluit al mijn sokken te checken (drie paar in totaal). Zowel een linker- als een rechtersok kampen met een gat. Dat is dan mooi 'n paar dat in de prullenbak verdwijnt. Hupsaa.

In het centrum van Binasco is volop bedrijvigheid. Er wordt koffie gedronken, de krant gelezen en druk met elkaar gesproken. Italië uit het boekje. Ik heb het eerder mogen proeven en I love it. Bij een fruitboer koop ik een paar rijpe perziken. Het échte sjokken met hele sokken kan beginnen, want vanaf Binasco gaat het rechttoe rechtaan langs een kanaal. Rechter dan alle kanalen tot nog toe. In Certosa die Pavia, dat is ongeveer halverwege Binasco en Pavia, staat een kerk die het bezoeken meer dan waard is. Ik werd er een dag eerder al op gewezen. Om de route te breken, sla ik linksaf en maak een omweggetje. Toch vervelend dat de poorten dan gesloten zijn. Na een hapje sjokt het ezeltje verder richting Pavia. Daar vind ik vrij snel een goed onderkomen. 's Avonds is er een ontmoeting met de eerste Nederlandse pelgrims: Paul en Margo uit Veldhoven. Via http://www.pelgrimswegen.nl vinden jullie het weblog van het paar. Paul en Margo leerde elkaar kennen in de vierde klas van...... het Bisschoppelijk College in Weert. Mooi toch. Wat zeg jij PM?

(red.)