Goed gemutste dombo

Een breed  fietspad met een naastgelegen rijbaan. Maandagochtend 8.15 uur. Aan de einder een fietser. Beetje kromgebogen, met dikke rode jas en een lichtelijk rood hoofd. Als de afstand kleiner wordt zie ik dat het een vrouw is. Leeftijd, 65, max 70 jaar. Ze fietst keurig rechts, voor mij links. Ik wandel keurig rechts. 

Als we elkaar bijna passeren begint ze onrustig te zwabberen. Net voor het moment van voorbijgaan zwaait ze naar links. "Dombo", schreeuwt ze vinnig en ze zoeft voorbij, terug naar 'haar helft' van het fietspad. Een welgemeend goedemorgen, hangend op mijn lippen, (ver)slik ik in door deze verrassingsaanval.

Een auto passeert. Ik draai om. "Parrrrdon!" grom ik iets harder dan normaal. De rode kraai schreeuwt weer dat ik een dombo ben. De rest van haar gekras versta ik niet helemaal, maar het lijkt er op dat ze me op de rijbaan wenst. Blijkbaar is het haar fietspad. Ik wens het vrouwmens binnensmonds  een goede week, iets meer relativeringsvermogen en hoop dat ze morgen met een beter been uit bed stapt. 

Het tafereel vond vanmorgen plaats op het Grenslandpad, waar mijn benen de afgelopen dagen flink wat meters hebben gemaakt. Van Eersel naar Reusel, naar Alphen-chaam richting Zundert en uiteindelijk eindigend in Wouwse Plantage.   Een kleine 160 km. Met de trein en bus gaat het terug naar Don Volvo in Eersel en mijn lief op D'n Diêk.

Onderweg hield burgemeester van Alphen Chaam, Joeri Minsens, me een tijdje gezelschap. Leuk, zo'n onverwacht onderonsje met een oud-dorpsgenoot. We praten over van alles en nog wat en de 20 km samen vliegen voorbij. 

Het Grenslandpad is in dit gedeelte soms on-Nederlands verlaten. Je loopt lang door bossen en komt weinig echt 'bewoonde wereld' tegen. Regelmatig loop je letterlijk op de grens. Ga je voor dagtochten en niet zoals ik meerdaags dan is het logistiek wel een uitdaging.   

Als ik aan het einde van deze blog nog een wens mag doen dan zou ik de fietsende kraai graag een beter humeur willen geven. Het was een heerlijk wandelweekend. Deze dombo is dan ook goed gemutst onderweg naar huis.