Fijne zondag nog

Boerenkool stamppot, Leidse stamppot, vegetarische stamppot, gehaktballetjes, rookworst en kipworstjes. Het wordt dampend op tafel gezet bij mijn eerste gastadres. Na 19 km Hertogenpad. De etappe Breda - Dongen is redelijk gegaan. In de bossen verloop ik me één keer. En het laatste stuk gaat door het donker. Met behulp van gps vind ik de weg. Het gastadres had ik ‘s middags om 13.00 uur pas gebeld. “Slapen kan, maar er komen andere gasten”, klinkt het aan de andere kant van de lijn. “Elke maand hebben we een aanschuifavond moet u weten. Dan komen buren een hapje mee-eten." Of ik mee wil eten? Het antwoord laat zich raden. Het wordt een fantastische avond met de buren van links en rechts van de galerij en een breed pallet aan onderwerpen. Van de (traditionele) wandelverhalen naar Swiebertje, een jeugd Joop Doderen syndroom, Patty Brad, alternatieve geneeskundige sessies in Zwitserland tot aan een vuurloop voor getraumatiseerde soldaten uit Israël. Het was gewoon teveel om om te noemen. Net als het eet-aanbod trouwens. Want er was ook nog kippensoep en brood- en griesmeelpap na. De avond wordt afgeblust met een paar glaasjes Armagnac. Wat een feest.

Dat ik voor het Hertogenpad (dat loopt van Breda naar Roermond of vv) kies is te danken aan een collega. Vrijdagochtend vertelde ik haar over mijn ‘draaikonten in mijn hoofd’. Of met de grote rugzak en het tentje naar de Eifel, of met de kleine rugzak en via Vrienden op de fietsadressen het Hertogenpad volgen? Ik kom er niet uit.  “Ik zou gewoon voor luxe kiezen en ‘s avonds in een lekker bedje slapen,” was haar nuchtere commentaar. Het Hertogenpad dus! De betreffende collega en ik spreken elkaar niet zo vaak. Misschien dat daar verandering in moet komen. 

Nadeel van de stevige maaltijd en de glaasjes Armagnac is dat je de volgende dag met een behoorlijk ‘vol gevoel’ vertrekt. Er wachten 37 km, van Dongen nar Nieuwkuijk. De rugzak is licht, dus dat komt wel goed. Ik krijg ook bezoek die ochtend. Maar daarover later. Fijne zondag nog!