Kaars in de hens
Morgen is de laatste etappe. Toch wel een vreemde gewaarwording. Het zijn nog 17 kilometer. 'Kippetje' zo op het eerste oog. 14 kilometers gaan over de Via Trionfale. Er wordt van gezegd dat Romeinse legers over deze weg terugkeerden na een succesvolle veldtocht. En ze hebben er wat gehad. In de stad werden hun triomfen gevierd. De huidige huisnummers zouden corresponderen met het aantal meters tot het einde. Dat is handig. Weet ik precies hoever het nog is. Volgens mij heb ik de voorlopers van de stad al van een afstand gezien. Ik weet het niet zeker.
Morgen probeer ik te genieten van de laatste kilometers. Proberen, omdat er veel verkeer over de weg raast. Veel pelgrims pakken deze laatste etappe de bus. Welnu, al moet ik door een driesteens dikke muur ik loop ook dat laatste stuk. Ieder zijn triomf. Zo dat statement is gemaakt. De afgelopen weken zag ik sowieso regelmatig buspelgrims. Ik ben toch meer iemand die kiest voor het één of voor het ander.
Over de etappe: die was onverwacht mooi én groen. Ik dacht vandaag vooral tussen bebouwing te lopen met auto's en asfalt. Dat blijkt een misvatting. Eigenlijk is het een heel fraai stuk, haast on-Italiaans. Met weinig bewoonde wereld en drukte. In Formello doe ik een bakkie met gebakkie. Daarna gaat het weer snel de natuur in. Onderweg kom ik oog in oog te staan met een everzwijn. Op het laatste stuk zijn er veel modderpoelen en laat het aantal routewijzers te wensen over. Ik twijfel op een gegeven moment zelfs of ik wel goed zit. Mijn Osman op de telefoon biedt zekerheid. Ik had het programma gisteren ook nodig. Toch vreemd. Zou er zo dicht bij het einde niemand te vinden zijn die met een pot rode en witte verf op pad gestuurd kan worden? Het zou geen luxe zijn voor de pelgrim.
Uiteindelijk komt alles goed. Al rond de klok van 14.30 uur bereik ik het klooster voor de nacht. Dat is vroeg, maar ik heb dan ook stevig doorgetrokken.
Ik ben in eerste instantie alleen. Ik doe de was, lees wat en denk aan morgen. Dan gaan de wandelbotten voorlopig voor het laatst aan en de rugzak voorlopig voor het laatst om. Len heeft een onderkomen geregeld in het centrum van de stad. Voor mezelf. Even geen mede-pelgrims en slaapzalen. Morgen wordt Marcel toerist.
Eén ding doe ik nog na aankomst. En dat is een paar kaarsjes branden voor mensen die dat gevraagd hebben en aan wie ik dat beloofd heb, vanavond overigens nog! Ik steek er ook een aan voor jullie, de lezers van dit weblog, volgers en reageerders in het gastenboek. Waarom? Omdat jullie zo lief en aardig voor mij zijn geweest de afgelopen ruim twee maanden.
Ik heb het al een paar keer gezegd dat de reacties goed deden als ik ze gedurende de dag zag. Wederom dank. Dus ook voor jullie gaat een kaars in de hens ha ha. Saluut!
Succes met die laatste kilometers en doe voorzichtig. x
Het zal toch wel een raar gevoel teweeg brengen.
Ik wens je als toerist nog een paar mooie dagen, kun je alvast een beetje afkicken.
We zien ons gauw.
Ik ben super,super trots op je!
Geniet van de letste kilomeaters
KEI trots op dig !!!!!
Heerlijk om jouw ervaringen te volgen. De prachtige omschrijvingen maken het posten van foto's overbodig. Het lezen van jouw boek heb ik steeds voor me uit geschoven. Bang dat het mijn beleving van Nel zou aantasten. Sinds de start van jouw wandeling heb ik mij voorgenomen om, op het moment dat jij je doel bereikt, het boek gaan te lezen. Ik heb het vervolgens nog één dag uitgesteld maar gisteravond ben ik eraan begonnen. Het is nachtwerk geworden. Het is uit. En toen was het stil. Pakkend en vooral eerlijk.
Vandaag vertel ik aan een collega over jouw tocht. "Die ken ik" is zijn antwoord. "Ik heb zijn boek gelezen". Deze man heeft vorig jaar veel steun aan jullie verhaal gehad tijdens een zware periode. Namens hem: bedankt.
Kerel, geniet van je transformatie naar toerist. Ook daarin ligt een kwaliteit van jou.(getuigen de lyrics van Freakstreet).
Wees trots op je prestatie en heb een safe trip HOME.
We love you, dude.
BEDANKT VOOR HET KAARSJE.
Bedankt voor al je mooie verhalen,ik heb genoten,en zal het missen,ik ga ook nu je boek lezen.
Ik wens je goede gezondheid,en een mooie tijd met je naaste.
gr Francien W
Vae kinne deindanger neet, alhoewaal ich uch door ‘t laeze van ‘t book en ’t volge van eur blog toch wul ’n bitje bin gaon lieëre kinne. Gae zeetj ‘ne hieële speesjale mins wao ich enorm deep respekt vör heb. Wi-j deep kan leefdje gaon, ich kriêg d’r hinnevêl van. Mer ich heb ouch respekt vör eur now leefdje. Waat alwéér ’n topvrawmes keumtj op eure paad. Mer dét verdeendje ouch! Det es uch oprecht van herte gegöndj! Ich heb uch “oppe voot” gevolgdj. Ich kân heej maeters tekst nieërzette mer ’t zeet ammaol ’t zelfdje.
Nel waas gezaegendj met ’n fantastische mins én ’n unieke femilie.
Marcel, ’t gieët uch good!
In veel verslagen lees je dat mensen vaak de laatste kilometers per OV afleggen... ik wil dat ook niet, het liefst ook niet tijdens de weg maar dan schijnt dit zelfs niet onoverkombaar te zijn.
Dat je nog maar mooie momenten mag beleven tijdens je laatste kilometers naar het Sint Pietersplein waar je inderdaad meer toerist zal zijn als pelgrim! Ik steek hier een kaarsje voor je aan.
Lieve groetjes,
Rosemarie
Bedankt voor het vuurtje , laat het voor eeuwig branden voor die het nodig hebben.
Het twinkelende sterretje in de donkere nacht.
Wat zal ik je verhalen voor het slapen gaan missen. Voor jou de laatste kilometers en dan genieten als toerist. je hebt het dik verdiend. Man wat ben jij een kanjer. Bedankt en wel thuis.
Zeg alleen maar : TROTS TROTS TROTS zijn we op jou.
We vergeten Nel nooit, maar wensen jou alle geluk van de wereld met je nieuwe 3 dames!!!!!!
De pórt van Rome óngerdoor met de Marche Trionfale.
Det is allein get veur unne SUPER-PLUS-KUJELDREIER
Dan zit dien tocht der helemoal op. Gaef dien vuutjes nog een paar daag rust en gank lekker de toerist oet hangen. Geneet van de letate daag in ROME.
Marcel super trots zeen veer op dich en dank je wel det ver mit dich mit mochte laupe. Hup nog nooit zo vaak gegoogeld op plaatsnamen es de aafgelaupe waeke. dank je wel nogmaals.
Geneet auwg dubbel en dik 5 oktober dien toeskomst. Auwg Sil is eine kanjer met die men, det heit dich mit geleid door de tocht haer en heit die mit geholpen die missie tevolbringe. et waar toch de peptalk es het zwoar waar zo auwg wie moeke.
Marcel die missie is volbracht ich wunsj dich onwies veul geluk in uch toekomst xxxx
Je kunt TROTS zijn op jezelf dat je het in je 1tje volbracht hebt.
Bedankt voor het kaarsje, en succes in je verdere leven.
John en ik lezen iedere ochtend je stukjes, nog voordat we aan de krant en Nederweert 24 beginnen (sorry Harold). Dat wordt dus een nieuw ritme zoeken vanaf overmorgen. Over een paar weken kunnen we je verhalen live horen. Tot dan en geniet van je laatste dagen in Rome als toerist. Je hebt het verdiend.
Nog maar 17 km, kippe-eindje (voor geoefende wandelaars). Toch een heel speciaal kippe-eindje.
Wees voorzichtig met het 'Roomse ' verkeer. Schijnt niet voetgangervriendelijk te zijn.
Groetjes, Esther
Een nieuwe deur opent zich een leven met Sil en de kids de drie meiden in je nieuwe leven ik hoop dat jullie een heel mooie tijd tegemoet gaan. Maar ook de eerste vrouw in je leven je eigen Moeke wat zal ze trots zijn dat haar eigen zoon zijn doel waar heeft kunnen maken.
Ik zal je schrijven ook gaan missen en veel mensen met mij het lezen van je verhalen hoorde bij elke dag. Heb de reacties van vandaag al gelezen met tranen in mijn ogen.
Wat mij het meest aangegrepen heeft was het verhaal van "Rene Stocker met zijn hondje Mufli" Hij noemde zichzelf een gelukkig mens maar hij had het zelf gedaan en door wilskracht en geloven in jezelf kom je heel ver. Zo ook jij Marcel.
Wat indrukwekkend al je reisverhalen en hier komt een eind aan. Ik heb dagelijks ervan genoten. Ik wens je een goede terugreis en een behouden thuiskomst. Je zult wel af moeten kicken.
Als je dit leest ben je al lang bezig met je laatste voettocht of al klaar. Ik lees je blog iedere morgen pas. Petje af voor wat je gedaan hebt. En als ik je weer zie zal ik diep voor je buigen. Het was deze 2 maanden een plezier om te lezen waar je zit en wat je hebt meegemaakt. Hang maar lekker de toerist uit.
Geweldig gedaan Marcel, echt SUPER !!
En bedankt voor het kaarsje. Het was echter een kleine moeite om te reageren op die mooie blog's van jou. Ook ik zal ze gaan missen. Kijk uit naar je boek, dat hopelijk komen gaat.
Maar eerst nog even genieten van Rome, en daarna lekker naar huis, naar je lief en de meisjes.
Nogmaals bedankt dat je dit met ons hebt willen delen !!!
groetjes Erna
Voettocht
Je schoenen, ze grazen
de paden kaal,
zetten hun tanden in stenen
als je stijgt in de bergen,
struinen stoffige wegen af
in het zand zwijgen ze,
ze happen een pad door het gras,
tegels, asfalt,
alles hebben ze gehad:
als je ze invet en wegzet
herkauwen ze
jouw voettocht
in de kast.
Het gaat je goed .
Gefeliciteerd met deze ongelooflijk knappe Prestatie!!!
We zijn Fier op U!!!
Doe je de paus nog de groeten van ons?
Geniet er nog van in Rome en dan snel terug naar Sil en de kids!
We zien je hopelijk snel... Groetjes Will en Julia
De laatste twee verhalen maakten me emotioneel; ze grepen me bijna letterlijk naar mijn keel. Kan niet goed uitleggen waardoor, waarom, door welke woorden of wat dan ook.
DE EMOTIE WAS ER GEWOON.
Bedankt voor je verhalen.
Ik zal ze missen.
Marcel, het ga je goed.
Wat zal ik de verhalen missen maar ook kracht putten uit jou
ongelooflijke doorzettingsvermogen. Ik brand voor jou alle kaarsen
van de Moeselkapel. Heel veel geluk voor de toekomst.
Het eind is in zicht.
Ik ben trots op je en hoop dat je tocht je gebracht heeft, waar je op hoopte.
Je verdient het!
Geniet nog even van je welverdiende rust in Rome. En dan gauw back home waar je met open armen ontvangen zal worden door de mensen die van jou houden.
Wat een heerlijk vooruitzicht.
Diepe buiging!
Sacha
Chapeau!
Will
Proficiat, diep en diep respect voor je !!!
we komen mekaar wel weer eens tegen op een wandeltocht,
geniet van de laatste dagen in Rome,
gr Tiny en Wim
Groetjes Ton en Tiny Kierkels