Pongelesop

Na het wegvallen van Nel ben ik bij Annie gaan eten. Lange tijd gebeurde dat wekelijks, meestal op maandagavond. Sinds ik Sil ken en aan haar keukentafel mag aanschuiven, is het 'avondje Annie' tweewekelijks. Vanaf eind 2009 tot heden heb ik daar behoorlijk wat bordjes mogen 'smouzen'.

Vandaag is het maandag. Vanochtend moet ik al vroeg aan haar denken. Tussen de wijngaarden. Annie gaat voor wat betreft eten voor de gezonde hap. Dus verse groente, weinig vet en voorzichtig met zout en toevoegsels. Eerlijk eten. Befaamd is haar pongelesop. Een veredelde groentesoep waar alles ingaat wat Annie met het mes kan fijn snijden. De soep heeft een cultstatus onder familie en bekenden. Een konijn zou beginnen te watertanden bij het zien van zoveel groente. Als er een soephuis in Nederweert pongelesop zou serveren, zou het er druk zijn. Ik weet het zeker.

Soep at ik de laatste weken af en toe. Zoals het uitkwam. Lang niet alle horecazaken hebben een lekker bordje potage op het menu staan. Ik krijg echter genoeg binnen, maak je geen zorgen. Wat je hier in Duitsland steeds meer ziet, is de Döner en Pizza Imbiss. Zeg maar gewoon de shoarmaboer. Vandaag hoorde ik op de radio dat een paar pientere jongens een drankje hebben uitgevonden dat de naar knoflook riekende adem na een bezoek aan de Imbiss elimineert. Kijk, met pongelesop heb je dat niet nodig!

Dan de etappe van vandaag. Die was licht. Vanaf Mulheim tot Sliengen werd de Markgrafler Wiiwegli gevolgd. Mooi. Daarna via een klein stukje Bundesstrasse 3 en b-weggetjes door de plaatsen Hertingen, Gupf, Mappach, Schallbach en Rummingen richting Lorrach. Op weg naar de jeugdherberg (waarom ligt dat ding zo'n eind uit het centrum) zie ik een bordje Gemeindehaus St. Fridolin. Hé, daar ken ik nog een mooi verhaal over. Ik besluit de kerk en het aangrenzende parochiekantoor te bezoeken. Het ontvangst is er hartelijk. Een koude cola wordt aangeboden en de aanwezige medewerkster luistert met aandacht. 's Avonds is er geen dienst, blijkt uit navraag. De pastor is er nieuw. Hij kent nog geen Nederlandse pelgrims. Als ik haar vertel dat 'de heilige Fridolin verzoeken om goed weer' in 2011 bijzonder goed heeft gewerkt, moet de medewerkster lachen. Ik krijg een stempel in mijn paspoort en loop de laatste meters richting jeugdherberg. Behoor ik eigenlijk nog wel tot de categorie 'jeugd' en zouden ze pongelesop hebben, of Döner? We gaan het zien. Wat zeker is, is dat het morgen de grens over gaat, naar Zwitserland.

(red.)